| پیام امام حسین (ع) هنگام حرکت از مکه به‌سوی کربلا | ... | |
 امام حسین علیه‌السلام در ماجرای خروجشان از مکه به‌سوی کربلا درس امام‌محوری را به اصحاب خویش آموختند؛ آن عده از یاران که معرفت حقیقی به امام نداشتند، کعبه را اصل دانستند و با امام همراه نشدند.به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بر اساس گزارش‌های تاریخی، امام حسین علیه‌السلام در روز هشتم یا دهم ذی‌الحجه مکه را به قصد عراق ترک کردند. فارغ از نگاه تاریخی به علل خروج امام از مکه به‌سوی عراق، نیاز است فلسفۀ حقیقیِ این حرکت امام مورد ارزیابی قرار گیرد؛ چرا که حرکت اباعبدالله علیه‌السلام از همان ابتدا تا انتهای قیام با مشیت خداوند صورت گرفت و لحظه‌ای از رفتار امام خالی از مشیت خداوند نیست. این مسئله بر پایه آیات متعددی از قرآن است، از جمله آیه29 سوره تکویر که فرمود «وَ ما تَشاؤُنَ إِلاَّ أَنْ یَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمین»؛ یعنی خواست شما قطعاً مطابق با خواست خداوند رب العالمین است؛ همچنان که امام هادی علیه‌السلام ذیل این آیه فرمود «إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّةِ مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَیْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ وَ ما تَشاؤُنَ إِلاَّ أَنْ یَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمین»؛ یعنی خداوند دل‌هاى ائمه را محل اراده خویش قرار داده، هر گاه خداوند چیزى را بخواهد آنها خواهند خواست؛ اینست تفسیر آیه:وَ ما تَشاؤُنَ إِلاَّ أَنْ یَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمین. (تفسیر القمی، ج2، ص409) خود آن حضرت از رسول الله صلی الله علیه و آله نقل فرمود «یَا حُسَیْنُ، اخْرُجْ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یَرَاكَ قَتِیلًا» یعنی ای حسین، قیام کن، چرا که خداوند می‌خواهد تو را در حالی که کشته شدی، ببیند.»
[یکشنبه 1401-04-19] [ 06:01:00 ب.ظ ]
لینک ثابت |
||
آداب دعا و مناجات هایی برای سال نو
خواندن بنده مر خدای را سه روی دارد هر سه را دعا گویند:
- بر وی ثنا گوید و به پاکی بستاید و به یگانگی وی اقرار دهد چنان که گوید: «انت الله لا الاّ انت ربُّنا لک الحمد»
- آن است که بنده عفو خواهد و مغفرت و رحمت گوید: «اغفرلی و ارحمنی واعف عنّی و اهدنی»
- دیگر وجهه آن است که حظّ دنیوی خواهد، گوید: «ارزقنی مالاً و ولداً.» این هر سه قسم را دعا گویند.
شرط دعا آن است که بنده در حال دعا، شکسته دل باشد و اندوهگین؛ و دعا کند به تضرّع و زاری.
آداب دعا کردن
از آداب دعا آن است که طاعتی و صدقه ای فرا پیش دارد.
در خبر است که مردی در مسجد رسول صلی الله علیه و آله دعا می کرد و رسول در وی می نگریست و تبسّم می کرد، گفتند: یا رسول الله! چرا تبسّم کردی؟ گفت عجب آمد مرا دعای این مرد، یک بار بگفت که یا ربّ! الله یک بار گفت که لبیک؛ پس دو بار بگفت که یا ربّ! الله دو بار بگفت که لبیک پس سه بار بگفت که یا ربّ! الله سه بار بگفت که لبیک.1
آداب دعا و مناجات هایی برای سال نو
دعا کلید رحمت است و گواه عبودیّت و پیوستن را وسیلت. هر کس که در دعا بر وی گشودند، در اجابت هم بر وی گشادند که می گوید جلّ جلاله:«بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را»؛ دعا، پیرایه پیوستگان است و مایه دست گرفتگان و حلقه در حق به دست جویندگان. مصطفی صلی الله علیه و اله گفت: «دعا سلاح مؤمن و ستون دین و نور آسمان و زمین است.» هر که به کاری درماند یا او را نکبتی رسد و دست در دعا و تضرّع زند، دست اعتماد به ضمان الله زده نیاز به برّ وی زده است. و شرط آن است که به وقت دعا آواز نرم دهد و خاطراز حرمت پر کند و به اجابت یقین باشد.
