آیه ای لطیف برای برآورده شدن حاجت

 

خیلی وقت‌هاشده است که به هنگام دعا و مناجات به آیه أمّن یجیب توسل کرده‌ای تا حاجات خود را از خدا بخواهی. بارها و بارها با سوز و شور این آیه را خوانده و زمزمه کرده‌ای تا بر استجابت دعایت تأکید کرده باشی، اما چرا این آیه؟! آیا دلیل خاصی دارد که این آیه را در دعا تکرار می کنیم؟

ادامه »

به گزارش کارگرآنلاین آیت‌الله حسینی زابلی از اساتید اخلاق  گفت: خداوند هر خیر و کمالی را که می‌خواسته به پیامبر و آل پاکش عطا کرده و قرار نیست هر کاری را که انجام می‌دهد از ما نظرخواهی کند.

وی افزود: خداوند متعال بر اساس حکمت خویش کارها را انجام می‌دهد، همچنین خدا خالق حکمت است نه مخلوق حکمت، پیامبر(ص) به حضرت علی‌(ع) فرمود: اگر نمی‌ترسیدم مردم مشرک شوند، به آن‌ها درباره فضائل تو می‌گفتم؛ یعنی آنچه که ما از علی می‌گوییم و می‌خوانیم هیچ کدام از اسرار نیست.

این استاد اخلاق «صلوات» را از جمله اصول دین برشمرد و عنوان کرد: «اللهم» در صلوات، محض توحید است نه توحید محض، محمد(ص) در آن به اصل نبوت اشاره دارد و آل محمد(ص) هم که اصل امامت را تأکید می‌کند، امام صادق(ع) به شخصی فرمود: آیا می‌خواهی به تو چیزی را تعلیم دهم که تو را از عذاب نجات دهد، آن شخص گفت: بله! حضرت(ع) فرمود: هر روز بعد از نماز صبح و هنگام طلوع فجر، 100 مرتبه «اللهم صل علی محمد وآل محمد» بگو.

وی در ادامه به بیان اهمیت صلوات پرداخت و گفت: پیامبر(ص) در آسمان چهارم ملکی را مشاهده کرد و آن ملک به او عرضه داشت: یا رسول‌الله! دو هزار سال است که مشغول خواندن نمازی هستم و 500 سال را در هر یک از عناصر نماز اعم از قیام و رکوع و سجود گذراندم، می‌‌خواهم این نماز را به تو پیشکش کنم .پیامبر(ص) فرمود: من نیازی به نماز دو هزار ساله تو ندارم، ملک گفت می‌خواهم این نماز مقبول را به شما هدیه کنم، حضرت(ص) فرمود: من نیازی به این نماز تو ندارم، سپس ملک باز گفت: این نماز مقبول را به پیروان تو اعطا می‌کنم، پیامبر(ص) فرمود خدا ذکری را به امت من اعطا کرده که ثواب آن از نماز دو هزار ساله تو بیشتر است و آن ذکر، ذکر صلوات بر من و آل من است.

آیت‌الله زابلی با اشاره به اینکه در روایات بر کامل فرستادن صلوات، تأکید شده است، یادآور شد: صلوات را کوتاه و بریده نفرستید و نگویید «صلوات بر محمد» بلکه به طور کامل بگویید «صلوات بر محمد و آل محمد»، همچنین در قرآن صلوات به عنوان امری تسلیمی ارائه شده است و می‌گوید «وسلّموا‌» و «تسلیما»؛ این سلام تسلیمی است نه تحیتی، بدین معنا که کسی که سلام می‌فرستد اعتراف می‌کند که همه دست و زبان، قلب و قلم و فکر… تسلیم خداوند و پیامبر و آل پیامبر(ص) است. در این معنا اسلام آزادی را ارائه نمی‌دهد، بلکه انسان را از آزادی به بندگی الهی سوق می‌دهد. به طوری که حتی او را از فکر کردن باز می‌دارد و می‌گوید درباره ذات خداوند اندیشه نکنید، زیرا فکر ما محدود است.

وی در ادامه پرسشی مبنی بر اینکه چرا هر صبح و ظهر، عصر و مغرب و عشاء در نماز‌هایمان می‌گوییم «اهدنا صراط المستقیم» طرح کرد و گفت: چون ما در صراط مستقیم همواره در خطر هستیم و شیطان برای اینکه ما را از این راه خارج کند قسم خورده است، ما دشمن قسم خورده داریم، همانگونه که دشمن برای پدر و مادر ما آدم و حوا قسم یاد کرده بود که آن‌ها را از راه راست گمراه کند.

وی ادامه داد: باید مراقب باشیم راه را گم نکنیم؛ 1500 نفر از مدینه با امام حسین(ع) حرکت کردند، اما روز عاشورا فقط 20 نفر باقی ماندند و باقی افراد ریزش کردند.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان اینکه خداوند می‌تواند جهان را به میکروفیلم تبدیل کند و در اختیار امام زمان(عج) قرار دهد، ابراز داشت: در بزرگترین کتابخانه مسکو 45 میلیون کتاب وجود دارد که برخی از کتاب‌های مرجع آن در چند جلد و 15 هزار صفحه بود، اما همه آن‌ها را منسجم و کوچک کرده بودند و در یک میکروفیلم بسیار کوچک جمع‌آوری کرده بودند. بنابراین تعجبی ندارد که علی(ع) در یک شب در 40 جا دیده شود. اگر انسان بتواند بر انرژ‌ی‌هایش مسلط شود، می‌تواند هر یک از انرژی‌های خود را به یک جای دنیا اعزام کند و این در جهان موازی غیرممکن است، همانگونه که ما می‌دیدیم آیت‌الله جهرمی از حضور افرادی در مکان‌های بسیار دور و مختلف خبر می‌داد.

وی افزود: اینها تصادفی نیست؛ ما در اسلام تصادف نداریم؛ تصادف برای کمونیست‌هاست، بنابراین در عالم خبرها و صداهای متفاوتی وجود دارد که ما باید فرکانس خودمان را با آن تنظیم کنیم و اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، ما هم از بسیاری از خبرها آگاه خواهیم شد. اما متأسفانه ما این قابلیت را نیافته‌ایم و در خوردن قلچماق هستیم و در کار کردن چلاق!

منبع : شهر خبر

حسین کشتی نجات، ولادت امام حسین علیه السلام

امام حسین علیه السلام، در سوم ماه شعبان در شهر مدینه به دنیا آمد. مادرش فاطمه دخت رسول الله (ص) بود. آن حضرت با نثار خون پاک خود و یارانش، از اسلام و ارزش های اسلامی پاسداری نمود. روز میلاد آن امام عزیز به روز پاسدار نام گذاری شده است. پیامبر صلی الله علیه و آله سلم، تبسّم بر لب، لحظه موعود را به شوق ایستاده و امیرمومنان علی علیه السلام، لحظه شمار در آغوش فشردن توست! مدینه دوباره محور توجّه است. هر لحظه که می گذرد، التهاب بیشتر می شود و انتظار، شیرین تر! و ناگهان…

شناسنامه امام حسین علیه السلام

امام حسین علیه السلام سومین امام و دومین نواده رسول خدا(ص) و یکی از دو سرور جوانان اهل بهشت و دو گل خوشبوی محمد مصطفی و یکی از پنج نفر اصحاب کساست. او سرور شهیدان نام داشت و مادرش فاطمه دخت رسول الله(ص) بود. در سوم ماه شعبان در شهر مدینه به دنیا آمد. برخی گویند تولد آن حضرت در پنجم شعبان سال سوم یا چهارم هجری بوده است. همین که امام حسین به دنیا آمد وی را نزد جدش رسول الله(ص) بردند و تولد وی را به ایشان مژده دادند. آن حضرت نیز در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت. و پس از گذشت هفت روز او را حسین نامید. برای او گوسفندی عقیقه کرد، و به مادر این کودک دستور داد که موی سر فرزند خود را بتراشد و همانند برادرش امام حسن برای او نیز هموزن موی سرش نقره به مستمندان بدهند. فاطمه(س) این دستور را به مرحله اجرا درآورد.

ادامه »

حضرت رسول (ص) فرمود:
خداوند درخت را برای انسان آفرید، از این رو او باید درخت را بکارد، آن را آبیاری کند و در حفظ آن بکوشد.

۱۵ اسفند روز درختکاری گرامی باد

امام کاظم علیه السلام فرمودند:
 
دَلِیلُ الْعَاقِلِ التَّفَکُّرُ وَدَلِیلُ التَّفَکُّرِ اَلصَّمْتُ؛
 
 

نشانه عاقل، فکر کردن و نشانه فکر کردن، سکوت است.
 
بحارالانوار، ج 78، ص 300.
 
شرح حدیث:

امام على (علیه السلام) فرمودند: «بسیار خاموشى برگزین تا فکرت زیاد شود و عقلت نورانى گردد و مردم از دست تو سالم بمانند».{1}

سکوت و بهشت
سکوت سبب نجات از بسیارى از گناهان مى شود، درنتیجه کلید ورود به بهشت است. چنان که در حدیثى از پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) مى خوانیم که مردى نزد آن حضرت آمد (و طالب سعادت و نجات بود) پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: آیا تو را به چیزى راهنمایى کنم که خدا به وسیله آن تو را وارد بهشت مى سازد؟ عرض کرد: آرى اى رسول خدا! پیامبر (صلی الله علیه و آله) دستور به انفاق و یارى مظلوم و کمک ازطریق مشورت داد، و بعد فرمودند: «فَاصْمُتْ لِسانَکَ اِلاَّ مِنْ خَیْرٍ؛ سکوت اختیار کن جز از نیکى ها» و در پایان افزودند: «هرگاه یکى از این صفات در تو باشد، تو را به سوى بهشت مى برد».{2}

ادامه »

 

برخی چشم ها از یک نیروی مغناطیسی خاصی برخوردارند که می تواند تاثیراتی داشته باشد. چشم زخم از نظر علمی هم ثابت شده است. برای دفع چشم زخم راهکارهای مختلفی وجود دارد.

ادامه »

سه مورد مهم در جلب محبت

امام جواد (علیه السلام) می فرماید: «سه خصلت جلب محبّت می کند: انصاف در معاشرت با مردم، همدردی در مشکلات آن ها، همراه و همدم شدن با معنویات»
این موارد برای همه انسان ها ، مخصوصا برای انسان مسلمان که باید الگوی همه باشد؛ ضروری است.
کمتر کسی منکر همدردی با مردم در مشکلاتشان، و رعایت انصاف در معاشرت با مردم می شود و بر کمتر کسی پوشیده است، ولی دو عامل اولی ، زمانی به نتیجه مطلوب می رسند که با توجه به  فقره ی سومی، به جا آورده شوند.
در جامعه مشاهده می شود که نبود این فقره ی سومی، به بسیاری از روابط انسانی لطمه وارد می کند، چه کسانی هستند چنان نسبت به هم محبت می ورزند که انسان به حال آنها غبطه می خورد، ولی با کمال تاسف، این دوستی ها لحظه ای هستند، چون به خاطر سود شخصی، صورت می گیرد.
شاید بتوان گفت: کسی که محبت دنیا را به سمت خودش جلب کرده باشد، نحوه برخورد او با دیگران ، تابع منافع است، هر جا منافعش محفوظ باشد؛ در مردمداری و محبت به دیگران، سنگ تمام گذاشته و هر جا منافعش در خطر باشد؛ حتی دوستانش را هم فدا می کند. چه زیبا امام سجاد (علیه السلام) می فرماید که: «ریشه همه  خطاها (و بدی ها)، دلبستگی به دنیا است»

ادامه »

​حدیث (۱)  امام محمد باقر (ع) فرمودند:

مَا اَحسَنَ الحَسَنَاتِ بَعدَ السَّیِّئاتِ وَ مَا اَقبَحَ السَّیِّئاتِ بَعدَ الحَسَنَاتِ

چه نیکوست نیکی ها بعد از بدیها و چه زشت است بدیها پس از نیکی ها

(جهاد با نفس، ح ۸۸۰)

شاهکار حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام در پاسخ به سوال تکراری

جمعیت زیادی دور حضرت علی (علیه السلام) حلقه زده بودند ..

مرد اول

– یا علی ! سؤالی دارم . علم بهتر است یا ثروت؟

حضرت علی(علیه السلام) در پاسخ گفت: علم بهتر است ؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.

مرد دوم

– اباالحسن! سؤالی دارم، می‌توانم بپرسم؟

علم بهتر است یا ثروت ؟

حضرت علی علیه السلام فرمود: علم بهتر است؛
زیرا علم تو را حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی . نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.

در همین حال سومین نفر وارد شد، یاعلی علم بهتراست یا ثروت

امام در پاسخش فرمود:
علم بهتر است ؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است ، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار !

نفر چهارم

– یا علی ! علم بهتر است یا ثروت؟

حضرت علی علیه السلام در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است ؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود ؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.

نوبت پنجمین نفر بود.
یا علی علم بهتر است یا ثروت؟

حضرت‌ علی علیه السلام در پاسخ به او فرمودند : علم بهتر است ؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.

نفر ششم

یا علی ! علم بهتر است یا ثروت؟

امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد

نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و گاهی به تازه‌ واردها دوخته می‌شد..

در همین هنگام هفتمین نفر

– یا ابالحسن ! علم بهتر است یا ثروت ؟

امام فرمودند : علم بهتر است ؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.

در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است ؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می‌ماند ، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است .

همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌ زده شده بودند که،

نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید:

یا علی ! علم بهتر است یا ثروت ؟

امام فرمود : علم بهتر است ؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند ، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود .

نفر دهم

– یا ابالحسن ! علم بهتر است یا ثروت ؟

علم بهتر است ؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند ، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند ، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌ اند . فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.
سؤال کنندگان ، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند.

هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند ، صدای امام را شنیدند که می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم .

کشکول بحرانی، ج۱، ص۲۷.

به نقل از امام علی‌بن‌ابی‌طالب، ص۱۴۲.

در حدیث «موثق» اسحاق بن جریر می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود:ان شیطانا یقال له: القفندر، اذا ضرب فی منزل رجل اربعین صباحاً بالبربط، و دخل علیه الرجال، وضع ذلک الشیطان کل عضو منه علی مثله من صاحب البیت، ثم نفخ فیه نفخهً فلا یغار بعدها حتی توتی نساوه فلا یغار؛وسائل الشیعه، ج ۱۷، ص ۳۱۲اگر چهل روز در منزل مردی «بربط»نواخته شود و مردان دیگر نیز وارد شوند، شیطانی به نام قفندر (بدقیافه) هر عضوی از بدن خود را بر روی عضو مثل آن در بدن صاحب خانه قرار می دهد و بر بدن او نفسی می دمد که غیرت مردانگی را از دست می دهد، به گونه ای که اگر به ناموسش هم تجاوز شود، غیرتش به حرکت نمی آید و اهمیت نمی دهد.

چون غیرت یکى از صفات و ویژگى هاى طبیعى انسان است. و هر کس به صورت غریزى و فطرى از آن برخوردار است از آن رو اهل لغت در ترجمه این واژه گفته اند: غیرت عبارت است از نفرت طبیعى انسان از مشارکت دیگران در چیزى که محبوب او است. وجود این صفت باعث آن مى شود که آدمى از آنچه که دوست مى دارد و یا وظیفه محافظت از آن بدو سپرده شده است، نگاهبانى نماید. در روایات اسلامى آمده است که خداى تعالى داراى صفت غیرت است و انسان هاى غیور را دوست دارد و به دلیل وجود همین صفت بود که کارهاى زشت را حرام نموده است. به این معنا که غیرت نوعى حساسیت است حساسیتى که از مسؤولیت برخاسته است زیرا هر کس که نسبت به چیزى مسؤولیت دارد باید نسبت به آن حساسیت هم داشته باشد. بلکه مفید نیز نمى باشد،موسیقی این حساسیت راازبین برده وطبق نظر برخى از محققان موجب ضعف اراده و ضعف قوه عاقله انسان مى گردد. وباعث می شود این صفت واین نفرت طبیعى که از مشارکت دیگران در چیزى که محبوب او است درانسان بمیرد.باعث قطع شدن رابطه معنوی انسان با خدای تعالی می شود.

وازطرفی یکى از حکمت هاى حرمت و ممنوعیت موسیقى، این است که مهیج شهوت بوده و افراد آلوده به این مجالس و محافل به تدریج دچار یک نوع لاابالى گرى، عیاشى، و شهوت پرستى مى شوند به طورى که گاه خدا، دین و بلکه بسیارى از ارزش هاى دیگر را زیر پا مى گذراند. جبّاران و گردنکشان تاریخ نیز براى اینکه پس از فجایع و جنایاتى که مرتکب مى شدند، پا روى وجدان خویش بگذارند، به مجالس عیش و طرب رو مى آوردند و کنیزکان آوازه خوان و مطرب ها را دعوت می نمودندپس موسیقى، عقل را به خواب مى برد» یک شعار و شعر نیست. یک قانون است. یک حقیقت است و براى فهم حقائق باید چشم گشود نه اینکه چشم ها را بست.

 چون برای موسیقی بعضی معناجداگانه باغنا گرفته اندوبعضی معنای مترادف به خاطرهمین می توانید با مراجعه به نظر مرجع تقلید خود نسبت به آنها مطلع گردید .

منبع : پرسمان

اگر میخواهید ازدواج کنیم

به قول معروف که همه شنیدیم . نمازمان را درست کنیم .

البته گناه پدر و مادر رو بچه ها یشان تاثیر می گذارد پس باید کمک کنید اونا هم کمتر گناه کنن که بچه هایشان هم خوشبخت شوند .

و به قول امام خمینی (ره) :

                            نماز کارخانه انسان سازی است .

((همانا نماز انسان را از زشتی ها و پلیدی ها باز می دارد))

نویسنده : م رحیمی

از این رو یکی از علوم این انوار مقدس الهی آشنایی با زبان تمام ملت‌ها و نیز آشنایی با زبان حیوانات و پرندگان بود. به عنوان نمونه امام صادق (ع) در روایتی ذیل این بخش از آیه ۱۶ نمل “وَرِثَ سُلَیْمانُ داوُد؛ سلیمان وارث داود شد»، فرمودند: همانا محمد وارث سلیمان شد و ما وارث محمد (ص) هستیم؛ إِنَّ مُحَمَّداً وَرِثَ سُلَیْمَانَ وَ إِنَّا وَرِثْنَا مُحَمَّداً ص‌» (بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم، ج‌۱، ص. ۱۳۸) یکی از علوم داود و سلیمان (ع) علم به زبان پرندگان بود. در روایتی دیگر می‌خوانیم مردى خدمت امام صادق علیه‌السلام این قسمت از همان آیه ۱۶ سوره نمل را تلاوت کرد: “عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ وَ أُوتِینا مِنْ کُلِّ شَیْ‌ءٍ؛ سلیمان وارث داود شد و گفت:: اى مردم! [آگاهى به‌]زبان پرندگان را به ما آموخته‌‌اند و از هر چیزى [ که به پیامبران و پادشاهان داده‌‌اند]به ما عطا کرده‌‌اند». امام صادق علیه‌السلام فرمود: در آیه (من) ندارد آیه این طور است‌ «أُوتِینا مِنْ کُلِّ شَیْ‌ءٍ؛ یعنى بما همه چیز را دادند.» منظور امام (ع) این بود که ما هم علم پرندگان می‌دانیم. همچنان که امام باقر (ع) ذیل همین آیه خطاب به محمد بن مسلم فرمود: «به ما زبان پرنده‌‌ها را آموخته‌‌اند و از هر چیز داده‌‌اند؛ إِنَّا عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ وَ أُوتِینا مِنْ کُلِّ شَیْ‌ء».

اِنَّ الایمانَ اَفضلُ مِن الاسلامِ بِدَرجَةٍ, وَ التَّقـوى اَفضـلُ مِن الایمانِ بِدَرَجَةٍ وَ لَم یَعطِ بَنو آدَمَ اَفضلُ مِنَ الیَقینِ.

ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است، و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فـرزنـد آدم چیزى بـالاتـر از یقیـن داده نشده است.

(تحف العقول، ص. ۴۴۵)

 پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

اَلا وَ اِنَّ الغَضَبَ جَمرَةٌ فى قَلبِ ابنِ آدَمَ، اَما رَأیتُم اِلى حَمرَةِ عَینَیهِ وَ انتِفاخِ اَو داجِهِ؟! فَمَن اَحَسَّ بِشَىءٍ مِن ذلِکَ فَلیَلصَق بِالرضِ

بدانید که خشم پاره آتشى در دل انسان است. مگر چشمان سرخش و رگ‌هاى گردنش را [هنگام خشم] ندیده ‌اند. هر کس چنین احساسى پیدا کرد، روى زمین بنشیند.

سنن الترمذى، ج 3، ص 328، ح

بر اساس متن صريح قرآن - («إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ…»)؛(1) - كه صفا را بر مروه مقدم كرده است، بايد سعي را از صفا شروع كرد.